కాకినాడ ఊరివేల్పు నూకాలమ్మ " అమ్మవారి దండకము"

అమ్మవారి దండకము 

శ్రీమన్మహాదేవ దేవీ మహీమండలా వాసియైయున్న 

యో దేవతా సార్వభౌమామణీ.. ధీమణీ.. 

లోక సంచారిణీ భక్త చింతామణీ, దుష్ట శిక్షామణీ మంజు భాషామణీ 

పాప సంహారిణీ పుణ్య సంచారిణీ ముక్తి చింతామణీ పావనీ...! 

నిన్ను వర్ణింప బ్రహ్మాది శేషుండు నున్నోపగా లేరు, 

నేనెంత వాడన్ మదిన్ మున్ను యదానవానీక దుర్మార్గులన్ బాపగా 

బెక్కు రూపంబులన్, బెక్కు నామంబులన్, ఉద్భవున్ బొందవే 

తొల్లి ఇంద్రాదిలోకంబులన్ జేరి, తాజేయు కల్లోలమున్ జూచి, 

భీతాత్ములై యుండ పుణ్యాత్ములౌ దేవ సంఘంబులన్ ద్రుంచగా జూచి,

మాంసాది కానేక శల్యపురీషాదులున్ గల్గు కూపంబులన్ ద్రోయగా

దేవతానీక మాబాధలన్ జిక్కి తాజేయునద్దేదియున్ గానకో దేవీ! 

ఓ శాంభవి ! శాంకరీ ! కన్కదుర్గామ్బయో, కంచి కామాక్షియో, కాశియో, 

పార్వతీ ! శంభురాణీ భవానీ.! సురపూజితా  దేవీయంచున్ 

గడుందీన తన్బొంది నిన్నార్తులై వేడనవతారమున్ బొందియన్.! 

పెక్కుతా బాహువుల్ గడ్గశూలాద్యనేకాయుధాల్ బట్టి ఝూంకార మెప్పార, 

క్రోధాగ్ని జ్వాల ప్రకాశంబుచే, వెల్గుచున్ వచ్చు నీ మోమునుంగాంచి, 

యాదానవానీక బృందంబు, లబ్బబ్బ ఈ రూపమేనాడు జూడంగ లేదనుచు. 

యో తల్లీ! యో మాతా! యో దేవీ! రక్షింప మంచున్  దగన్ వేడుచున్నట్టి 

యవ్వాని నిన్వీడి మహిషాసురున్ దృంచి దేవాదులన్ గాంచి రక్షించవా ! 

భూమినింగల్పి యేడేడు లోకంబులంబుట్టి 

వర్ధిల్లు నీ మానవానీక మయ్యొయ్యొ నీ యాగ్రహంబందునం

జిక్కి బందీక్రుతుల్గాక క్రొధంబుచేనీవు తీవ్రంబుగా తాపముల్

కల్గగా జేసితే, కేకలార్పటముల్గల్గగా జేసితే గొప్పగా పెక్కులే

పొక్కు లెక్కించితే దేహమాయాసము న్సల్పులుందీపులుం

గల్గగాజేసితే, వారు నిన్ గొల్పినీయుత్సవంబొప్పగా జేతుమో

తల్లి యోదేవి యంచున్ గడున్ బెక్కుదండంబులం బెట్టగాజాలి

యున్నొంది యారోగ్యమున్నొందగా జేసితే వారలారొగ్యమున్

చెంది స్నానమంబులంజేసి యానందవారాశినిందేలి నీయుత్సవం

బొప్పుగాచేసియుం జంతుజాలంబులం బండ్లు బక్వాన్న

పానీయము ల్భక్తితోదెచ్చి నీ కర్పితంబొప్పుగా జేయ సంతోషమున్

జెంది నూకాల మారేళ్ళ మర్దీమహంకాళి నామాది

కానేక నామంబులంజెంది తాముండు నీరూప తేజంబులం

జేర్చి యద్భూతసంఘంబులం గాలిదయ్యంబులం శాకినీ

మొహినీ రాక్షసానీకముంచేర్చియు న్విందుగావించి సంతోషముం

జెందుచున్నట్టి నోదేవి యోతల్లి యోమాత ఈనాడు

ఈగ్రామముందుండి ఈరీతి మాబిడ్డలన్ బాధలనొందిపగానేల!

మేమెన్నడునీకు నీయొగ్గుగా వింపగా లేదెలేకున్న

ఈబాలలీకూనలేమైన గావించినం, తల్లిచందాన, శాంతమ్ము

నుంబొంది జ్ఞానంబునుంగల్గగా జేయకేఇట్లు ఘోరంబుగా

బాధనొందింపగానేలనో యంబిక శాంభవీ పావనీలోక

మాతా మముంగావ నీకన్నవేరెవ్వరున్లేరు, కాపాడి రక్షించు

మాబిడ్డలం జెందు ఈ తాపమాయాసముల్ బాపియే

బాధలేకుండగా యుంగరోగమ్ములున్నేత్రరోగంబులున్ క్షుద్ర

దుఃఖంబు లేకుండగాచేసి మా బిడ్డలన్మాదుపొత్తిళ్లలో చేర్చుమీ

చేర్చినన్ నన్నీకు మాశక్తి లోపంబు లేకుండగా పానకం

బాదిగాదెచ్ఛి నీకర్పితం బొప్పగా చేతుమోతల్లి దేవీ భవానీ

పార్వతీశంభురాణీ కృపాద్రుస్టినన్ మమ్ముగాపాడు నీకన్న

మాకెవ్వరున్నారు నిన్ గొల్చి ఏటేట నియుత్సవంబాదిగా జాతర

ల్చేసి తీర్ధమ్ము గావించి యానందమున్ బొందుచున్నట్టి

మాయందునీకింత క్రోధంబు గల్గంగ మాచేయు లోపంబు

లేమైననున్నన్ సదామాతవై గాచి రక్షించరాదే సురానీకముం

జూచుచందాన మమ్మెప్పుడున్ జూడగారాదె మాయాప

దల్బాపి కాపాడుచుం బాడియంబంటయున్ సంపదైశ్వర్య

ముల్నిచ్ఛి బ్రోవంగరాదే యటంచున్వడి న్నిన్ను ఈరీతి

స్తోత్రంబులంజేయు {నీపాదభక్తుంద నీదాస దాసానదాసుండ

కాకాపురీవాసుడన్ వైశ్యుడన్గుండు వంశాబ్ది సోముండనం

జెల్లు సర్వేశ నామాఖ్యునిం బుత్రుడన్నార్య భక్తుండనై యొప్పు

భూమిం జగన్నాధదాసుండనిన్ గొల్వగా దండకం బొప్పగా

వ్రాసి నీ కంఠమందొక్క పూదండగా నుంచగా నెంచి

నీకర్పితం బొప్పగా జేతు మా మొర్రలాలించి} మా పిల్లలన్

{ ఈ మధ్యలో ఎవరి వివరాలు వాళ్లు చెప్పుకోవాలి. గోత్రంపేరూ, ఇంటి పేరూ, తండ్రిపేరు లేదా భర్త పేరు, తమ పేరు చెప్పుకునీ కొనసాగించాలి}

గాచి మా యాపదల్దీర్చి  మా బిడ్డలన్ బొందు నీతాపముల్బాపి

రక్షింపుమా తల్లివై జూడుమా, త్రాతవై బ్రోవుమా, తండ్రివై

గావుమా నేతవై గాంచుమా దేవివైబ్రోవు మాయమ్మ నూకాల

తల్లీ మహంకాళీదేవీ సురాభూజవల్లీ, మహాకాళి తల్లీ భవానీ

విశాలాక్షి, యోకంచికామాక్షి, యోశాంభవీ, శాంకరీ, పార్వతీ,

అన్నపూర్ణ మహాదేవి మీరందున్నేక భావంబుతో మమ్ము

రక్షింపుడీ, బ్రహ్మణుల్ క్షత్రియుల్ వైశ్యులున్ శూద్ర సంఘం

బులు న్నీదునామంబుల న్మానసం బందునన్ భక్తితో గొల్చి

స్తోత్రంబులం జేయు నవ్వారికేగాక ఈ దండకం బెప్పుడున్

భక్తితో పల్కు నవ్వారికిన్ శ్రద్ధతో వ్రాయు నవ్వారికిన్ బాపము

ల్బాపియున్మోక్షముంగల్గ జేయంగ నేగోరితిన్నాదు వాక్యంబు

లందుండు లోపంబులన్ గాంచ కేప్రొద్దు నీ దాసునింగాంచి

రక్షించుమా లోకమాతా నమస్తే నమస్తే నమః 

(వీలు చూసుకుని తప్పొప్పులను సరిచేసేదను)

(ఆంధ్ర మహాభారతమునందలి) ఈశ్వర దండకము

అర్జునుఁడు పరమేశ్వరుని స్తోత్రము సేయుట 

 

శ్రీకంఠ, లోకేశ, లోకోద్భవస్థాన సంహారకారీ, పురారీ, మురారి ప్రియా, చంద్రధారీ, మహేంద్రాది బృందార కానంద సందోహ సంధాయి, పుణ్యస్వరూపా, విరూపాక్ష, దక్షాధ్వరధ్వంసకా: 

నీదైన తత్త్వంబు భేదించి బుద్ధిం బ్రధానంబు గర్మంబు విజ్ఞాన మధ్యాత్మయోగంబు సర్వక్రియాకారణం బంచు నానాప్రకారంబులన్ బుద్ధిమంతుల్ విచారించుచున్ నిన్ను భావింతు రీశాన, సర్వేశ్వరా, శర్వ, సర్వజ్ఞ, సర్వాత్మకా, నిర్వికల్ప ప్రభావా, భవానీపతీ: 

నీవు లోకత్రయీవర్తనంబున్ మహీవాయుఖాత్మాగ్ని సోమార్కతోయంబులం జేసి కావించి సంసార చక్రక్రియా యంత్ర వాహుండవై తాదిదేవా, మహాదేవ, నిత్యంబు నత్యంత యోగస్థితిన్ నిర్మలజ్ఞాన దీప ప్రభాజాల విధ్వస్త నిస్సార సంసార మాయాంధకారుల్ జితక్రోధరాగాదిదోషుల్ యతాత్ముల్ యతీంద్రుల్ భవత్పాద పంకేరుహధ్యాన పీయూష ధారానుభూతిన్ సదా తృప్తులై నిత్యులై రవ్యయా, భవ్య, సేవ్యా, భవా, భర్గ, భట్టారకా, భార్గ వాగస్త్య కుత్సాది నానామునిస్తోత్ర దత్తావధానా: 

.

లలాటేక్షణోగ్రాగ్ని భస్మీకృతానంగ, భస్మానులిప్తాంగ, గంగాధరా, నీ ప్రసాదంబునన్ సర్వగీర్వాణ గంధర్వులున్ సిద్ధసాధ్యోరగేంద్రాసురేంద్రాదులున్ శాశ్వతైశ్వర్య సంప్రాప్తులై రీశ్వరా, విశ్వకర్తా, సురాభ్యర్చితా. నాకు నభ్యర్థితంబుల్ ప్రసాదింపు కారుణ్యమూర్తీ! త్రిలోకైక నాథా! దేవా ! నమస్తే నమస్తే నమః':

నన్నయ భట్టారక విరచిత శ్రీమదాంధ్ర మహాభారతము లోని అరణ్య పర్వములోనిది. 

తెనుఁగు నుడినందలి తొట్టతొలి దండకము